11 Eylül 2011 Pazar

KAYIT ALTI: Rüzgâr denizden esiyor...


11.09.2011 (Taraf)


Lodos
Cem Tarım
Kalan
Rüzgâr denizden esiyorsa adı Lodos olur. Aldığı ne varsa geri verir Lodos esince deniz. Biriktirdiklerini kıyıya sürükler. Dibini yüzeye, yüzünü dibe koyar. Sersemletir insanı, alabora eder hafif; dümeni düz tutmak kolay değildir Lodos eserken. Cem Tarım’ın rüzgarı da denizden esiyor belli ki. Çünkü Karadeniz müziği ihtiva eden bu albüm, bugün duyma ihtimalimizin yüksek olduğu tınılar yerine, bir kültürü deşerek seçilmiş ezgileri barındırıyor. Sanatçı, kültürel bir birikimi hatırlamak isterken, yöre müziğinin ritmik karakteri nedeniyle zaman zaman sadece eğlence müziği olarak algılanmasına da karşı çıkıyor.
Tulum, kemençe, kaval, zurna gibi yöresel enstrumanlardan dinlemeye alışık olduğumuz Karadeniz müziğinde bağlamanın önemli bir yer tuttuğunu göstermeye çalışıyor ve albümdeki 11 eserde bağlama ve iki telli bağlamayı yörel enstrumanların yanına koyuyor. Bağlama ustası Erdal Erzincan albümü şu sözlerle anlatmış: “kent müziği anlayışıyla hazırlanmış bu albümün en önemli tarafı gelenekten kopmadan elde edilen yeni bir duyum özelliği taşımasıdır. Karadeniz müziğine büyük bir hizmet niteliğindeki bu çalışması aynı zamanda bağlamanın kentteki icra modeline katkı sunacağı iddiasını taşımaktadır.”


Keeper
John Doe
Yep Roc Records
Müzik yapmak da yazmak da, varacağın yeri kestiremediğin bir maceraysa eğer, John Doe’nun bu albümü yıllarca süren bu maceranın özeti gibi.
Keeper, punk, rock, country, blues, rock’n roll tınılar seven, 80’lerin popüler punk rock grubu X’in kurucularından biri olan Doe, albümde bu güne kadar haşır neşir olduğu tüm türlerden örnekler seslendirmiş. Sanatçının kendi adını taşıyan bu dokuzuncu albümü dinleyiciyi en çok ise, 60’ların sonu 70’lerin başına, Rolling Stones dolaylarına götürüyor.
Kadın şarkıcılarla çalışmayı sevdiğini bildiğimiz Doe, Keeper’a, Jill Soubule, Paty Griffin ve Cindy Wesserman’ın elini değdirmiş.Soubule, Robert Plant ve Band of Joy’la birlikte çıktığı turneden gelir gelmez, ayağının tozuyla kayda girmiş. Albümde X parçası Painting The Town Blue da yorumlanmış.


Sem Nostalgia
Lucas Santtana
Mais Um Discos
Genç Brezilyalı gitarist ve şarkıcı, her defasında gelenekselden sıyrılıp yeni, deneysel bir iş yapmayı başarıyor. Son dönemde Brazilya’nın en yetenekli müzisyenleri arasında gösterilen Santtana, funk, rock, samba, reggae ritimleri elektroniklerle buluşturan parçalarıyla biliniyor. Santtana bu albümde, son derece sakin bir dil benimsemiş. Romantik şarkı sözlerine zaman zaman sadece akustik gitar eşlik ediyor. Elektroniklerin ve klavyenin kullanıldığı parçalarda da aynı sükûnet korunuyor. Albümün pek çok noktasında sanatçının beslendiği samba ve reggae tınıları duymak mümkün.  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder