11.09.2011 (Taraf)
Lodos
Cem Tarım
Kalan
Rüzgâr denizden esiyorsa adı Lodos olur. Aldığı ne varsa geri
verir Lodos esince deniz. Biriktirdiklerini kıyıya sürükler. Dibini yüzeye,
yüzünü dibe koyar. Sersemletir insanı, alabora eder hafif; dümeni düz tutmak
kolay değildir Lodos eserken. Cem Tarım’ın rüzgarı da denizden esiyor belli ki.
Çünkü Karadeniz müziği ihtiva eden bu albüm, bugün duyma ihtimalimizin yüksek
olduğu tınılar yerine, bir kültürü deşerek seçilmiş ezgileri barındırıyor. Sanatçı,
kültürel bir birikimi hatırlamak isterken, yöre müziğinin ritmik karakteri
nedeniyle zaman zaman sadece eğlence müziği olarak algılanmasına da karşı
çıkıyor.
Tulum, kemençe, kaval, zurna gibi yöresel enstrumanlardan
dinlemeye alışık olduğumuz Karadeniz müziğinde bağlamanın önemli bir yer
tuttuğunu göstermeye çalışıyor ve albümdeki 11 eserde bağlama ve iki telli
bağlamayı yörel enstrumanların yanına koyuyor. Bağlama ustası Erdal Erzincan
albümü şu sözlerle anlatmış: “kent müziği anlayışıyla hazırlanmış bu albümün en
önemli tarafı gelenekten kopmadan elde edilen yeni bir duyum özelliği
taşımasıdır. Karadeniz müziğine büyük bir hizmet niteliğindeki bu çalışması
aynı zamanda bağlamanın kentteki icra modeline katkı sunacağı iddiasını
taşımaktadır.”
Keeper
John Doe
Yep Roc Records
Müzik yapmak da yazmak da, varacağın yeri kestiremediğin bir
maceraysa eğer, John Doe’nun bu albümü yıllarca süren bu maceranın özeti gibi.
Keeper, punk, rock, country, blues, rock’n roll tınılar seven,
80’lerin popüler punk rock grubu X’in kurucularından biri olan Doe, albümde bu
güne kadar haşır neşir olduğu tüm türlerden örnekler seslendirmiş. Sanatçının kendi
adını taşıyan bu dokuzuncu albümü dinleyiciyi en çok ise, 60’ların sonu 70’lerin
başına, Rolling Stones dolaylarına götürüyor.
Kadın şarkıcılarla çalışmayı sevdiğini bildiğimiz Doe, Keeper’a,
Jill Soubule, Paty Griffin ve Cindy Wesserman’ın elini değdirmiş.Soubule, Robert
Plant ve Band of Joy’la birlikte çıktığı turneden gelir gelmez, ayağının tozuyla
kayda girmiş. Albümde X parçası Painting The Town Blue da yorumlanmış.
Sem
Nostalgia
Lucas
Santtana
Mais Um
Discos
Genç Brezilyalı gitarist ve şarkıcı, her defasında gelenekselden
sıyrılıp yeni, deneysel bir iş yapmayı başarıyor. Son dönemde Brazilya’nın en
yetenekli müzisyenleri arasında gösterilen Santtana, funk, rock, samba, reggae
ritimleri elektroniklerle buluşturan parçalarıyla biliniyor. Santtana bu
albümde, son derece sakin bir dil benimsemiş. Romantik şarkı sözlerine zaman
zaman sadece akustik gitar eşlik ediyor. Elektroniklerin ve klavyenin kullanıldığı
parçalarda da aynı sükûnet korunuyor. Albümün pek çok noktasında sanatçının
beslendiği samba ve reggae tınıları duymak mümkün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder